Πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι του“

Χριστιανισμός, ακόμα και δογματικά, λογίζεται ως τη θρησκεία της αγάπης. Με αγάπη λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να σχολιάζουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Βουλήςότι ‘’δεν είμαστε λαός ορθόδοξος’’.

Είναι γεγονός ότι ιστορικά ο Χριστιανισμός, με κατεξοχήνεπαναστατικό λόγο εκδιώχθηκε από όλα τα τότε εγκατεστημένα κοινωνικοπολιτικά συστήματα. Θεμελιώδεις αξίες του Χριστιανισμού όπως η Ισότητα, η Ελευθερία, η συγχώρεση, η άνευ όρων αγάπη, πολεμήθηκαν με βάναυσο τρόπο από πανίσχυρες δομές εξουσίας, τις οποίες και τελικά συνέτριψαν. Το γεγονός αυτό δεν επιβλήθηκε με τη βία. Ήταν τόσο μεγάλη η δίψα του ανθρώπου για αναζήτηση του Φωτός και της Αλήθειας, που τα λόγια του Χριστού, ανάψαν πυρκαγιά ψυχικής ανάτασης στην καρδιά του, η οποία, παρόλο της αντιξοότητες και έχοντας φυσικά την Ευλογία και την Χάρη του Θεού, ήταν αδύνατο να μην εδραιωθεί παγκόσμια συνείδηση της ανθρωπότητας.Όμως ο Χριστός στο κήρυγμα του τόνισε και κάτι επίσης πολύ βασικό, την ελευθερία επιλογής. Ελεύθερα τον πιστεύουμε, ελεύθερα σκεφτόμαστε, ελεύθερα πράττουμε. Ένα αναφαίρετο δικαίωμα που μας το χάρισε και πρέπει να το υπερασπιζόμαστε και για εκείνους που πιστεύουν και για εκείνους που δεν πιστεύουν. 

Πέρασαν πάνω από 2.000 χρόνια από τότε και πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι. Ιδεολογίες αναφύονται και αποδομούνται, πολιτεύματα άλλαξαν, η τεχνολογία πρόσφερε απλόχερα τους καρπούς της στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, ένα γεγονός όμως παρέμεινε αδιαμφησβήτητο ειδικά στη χώρα μας: ο άρρηκτος δεσμός μεταξύ ελληνισμού και ορθοδοξίας, μια πραγματικότητα που κατοχυρώθηκε στο ελληνικό Σύνταγμα, τον υπέρτατο φάρο του έτερου πόλου της ελληνικής εξελικτικής διανόησης, της δημοκρατίας μας. ΔημοκρατίαΟρθοδοξία και Ελληνικό έθνος συμπορεύονται αρμονικά και αλληλοσυμπληρώνονται, σε μία ιδιαίτερη κοινωνία, όπως η ελληνική, με μία σχέση η οποία σε όλη τη νεότερη ιστορία του ελληνισμού, υπήρξε δεόντως συνεκτική. 

Υπάρχει και η άλλη η άποψη. Είναι γνωστή. Αντιμάχεται με σφοδρότητα καθετί χριστιανικό, θεωρώντας το αναχρονιστικό, οπισθοδρομικό και σκοταδιστικό. Μόνο που δεν έχει να αντιπροτείνει καμία άλλη ολοκληρωμένη πορεία για την πνευματική εξύψωση και την σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου.Απλά αντιδρά. Για να αντιδρά; Ίσως ο δικαίωμα αυτό της αμφισβήτησης το έδωσεακόμα και ο ίδιος ο Χριστός και ο καθένας μπορεί να κάνει τις επιλογές του. 

Αυτό που δεν είναι αποδεκτό όμως είναι η συστηματική προπαγάνδα και οι επιθέσεις που δέχεται η ορθοδοξία, και ό,τι εκείνη εκπροσωπεί, φανερές και μη,οι οποίες προσβάλλουν το συναίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, οι οποίοιαυτοπροσδιορίζονται ελεύθεραως Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Σε αυτό το πλαίσιο των συντονισμένωνεπιθέσεων, εντάσσεται πιθανώςκαι η πρόσφατη δήλωση του προέδρου της Βουλής κ.Βούτση, ο οποίος λησμονώντας τον θεσμικό του ρόλο ως υπερασπιστή του Συντάγματος της πατρίδας μας, προέβη στη δήλωση ότι «δεν είμαστε ορθόδοξος λαός» και ότι το τρίπτυχο ‘Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια’’ δεν μπορεί να ισχύει στη κοινωνία μας.

Και τι μπορεί να ισχύει κ.Βούτση; Μια πολυπολιτισμική, πολυθεϊστικήπανσεξουαλική κοινωνία, δίχως αρχή και τέλος, δίχως ελπίδα και όραμα, δίχως πίστη και αφοσίωση; Μήπως λανθάνει της αντίληψης σας,το τι συνέβη στις -πολλές δυστυχώς- αλλοδαπές-ευτυχώς για μας- κοινωνίεςόπου επιβλήθηκε αυτό το πρότυπο; Είμαστε νέοι, αλλά όχι τόσο μικροί, ώστε να ξεχνάμε τις ορδές των εξαθλιωμένων, ηθικά βιολογικά και πνευματικά ανθρώπων που συνέρρευσαν και στη χώρα μας, μετά τη πτώση του ‘’υπαρκτού σοσιαλισμού’’. Είναι βαθιά ριζωμένες μέσα μας οι εικόνες των ανθρώπων που με δίψα πνευματική και φλόγα στη ψυχή, κατέκλυσαν τις εκκλησίες, μόλις τους επετράπη, ώστε να εκφράζουν την θρησκευτικότητα που διατηρούσαν άσβεστη μέσα τους ,παρά τις πρότερεςαπαγορεύσεις και τις διώξεις.

Γιατί κύριε Βούτση, ο Θεός δεν μας έχει ανάγκη. Εμείς τον έχουμε. Εκείνος με αγάπη ακούει αυτά που λέτε και με αγάπη σας φωτίζει κάθε μέρα ώστε να δείτε τη πραγματικότητα που εσείς και οι συνάδελφοι και ομοϊδεάτες σας στη κυβέρνηση ηθελημένααγνοείτε.Η ελληνική κοινωνία δεν φαίνεται να σας ακολουθεί. Οι εκκλησίες γεμίζουν από πιστούς. Η νέα γενιά στρέφεται με βαθιά πίστη στα ιδεώδη της θρησκείας, της πατρίδας και των παραδόσεων παράλληλα με τα πάμπολλα ερεθίσματα που λαμβάνει στις μέρες μας.

Όμως για να διαφωτιστούμε, πρέπει να ανοίξουμε τις κουρτίνες του μυαλού και της ψυχής μας. Είναι τόσο θλιβερό το 2017, να υφίσταται ακόμα αυτές οι αναχρονιστικές θεωρίες περί ‘’θρησκευτικού σκοταδισμού’’ και η εμμονικήστόχευση στην  εκρίζωση του Ορθόδοξου Χριστιανικού συναισθήματος των Ελλήνων.

Εν τέλει, όπως λέει και η γνωστή παροιμία « το πολύ το Κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς».  Διότι, παραφράζοντάς τον σπουδαίο Ελύτη, όποιος προσπαθήσεινααποσυνθέσει την Ελλάδα ίσωςτελικά να καταλήξει : σε ένα κλαδί ελιάς, μία ακρογιαλιά και ένα λευκό εκκλησάκι στον βράχο να αγναντεύει το ελληνικό πέλαγος. 

 

Διαμαντής Γκολιδάκης

Ειδικός Καρδιολόγος-Διδάκτωρ Ιατρικής