Όπως έχω ξαναπεί εδωμέσα, ο σεβασμός κερδίζεται, δεν χαρίζεται. Τη σήμερον ημέρα, με αυτή τη εμμονή που έχει επικρατήσει ότι όλα πρέπει να γίνουν χθες, μειώνονται συνεχώς οι μάγκες που έχουν τη θέληση, την υπομονή και την πειθαρχία που απαιτείται για να καλλιεργήσεις τον σεβασμό. Βλέπεις, όπως ισχύει και για ένα καλομαγειρεμένο πιάτο φαΐ, έτσι και ο σεβασμός απαιτεί χρόνο και εμμονή στην λεπτομέρεια για να προετοιμαστεί.
Ο γενικός κανόνας λέει ότι ο σεβασμός πάει πακέτο με την όποια θέση και το όποιο αξίωμα. Αν είσαι ο Πρόεδρας της Χ ή της Ψ εταιρείας, για παράδειγμα, όλοι θα σου βαράνε προσοχές, ακόμα και αν είσαι ο μεγαλύτερος φελός στο σύμπαν. Όμως, επειδή το κόβω κομματάκι απίθανο να έχεις τη δική σου εταιρεία, ιδού μερικά κολπάκια που, ακόμα και αν δεν θα σου εξασφαλίσουν τον σεβασμό των άλλων 100%,θα σε βάλουν σίγουρα στο σωστό τον δρόμο. Λάβε μόνο υπόψη ότι όλα αυτά που ακολουθούν δεν θα τα κάνεις μόνο μια φορά (και μετά τέρμα) αλλά θα πρέπει να τα εντάξεις για τα καλά στη ζωή σου, να τα κάνεις βίωμά σου κατά τέτοιο τρόπο που, όπως λένε, «να σου γίνουν δευτέρα φύση». Το λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Ντύσου σαν άνθρωπος
Ζούμε στην εποχή της εικόνας, το ξέρεις καλά. Οπότε ακόμη και αν είσαι ο «και γ@μώ τους σοβαρούς τύπους», αν η εμφάνισή σου δεν προδιαθέτει τον άλλο προς αυτή την κατεύθυνση, δουλειά δεν γίνεται.
Άσχετα με το αν «το φυσάς» ή όχι, με το αν είσαι διάσημος ή δεν σε ξέρει ούτε η μάνα σου και με το αν είσαι «φέτες» ή δεν μπορείς να δεις το πουλί σου από το πάχος, επένδυσε όπως και δήποτε σε ένα καλόκοστούμι.
Όταν λέω «επένδυσε σε ένα κοστούμι», δεν εννοώ το κοστούμι τουΜπάτμαν. Μιλάω για ένα σοβαρό κομμάτι, από αυτά που θα ήθελε κάθε άντρας να έχει καβατζωμένα στην γκαρνταρόμπα του. Οπότε, μην είσαι φτηνιάρης και μην τσιγκουνευτείς τα «γκαφρά». Βλέπεις, ένα κοστούμι που το ψώνισες από «το πανέρι», θα σε κάνει να δείχνεις από τραγικός έως αστείος -και το Τριώδιο, δυστυχώς, αργεί ακόμη. Αντίθετα, ένα κομμάτι που το πλήρωσες κάτι παραπάνω, θα σε κάνει να δείχνεις, αν όχι πιο σοβαρός, τουλάχιστον σαν ένας άνθρωπος που έχει καλό γουστό. Και το καλό γούστο το σέβονται όλοι.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τα «πατούμενα» -φερ’ ειπείν, αν το μπάτζετ σου είναι 300 ευρώπουλα, προτίμησε να αγοράσεις ένα και μόνο καλό ζευγάρι παπούτσια παρά τρία «φτηνιάρικα» των 100 ευρώ. Κρίση – ξεκρίση, στο ρούχο «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις» και την ποιότητα δεν μπορείς να την «κλέψεις», παρά τις «μαϊμούδες» που κυκλοφορούν ελεύθερες εκεί έξω. Θυμήσου: Είτε σου αρέσει, είτε όχι, το να προδιαθέσεις τον άλλο να σε σεβαστεί ξεκινά από το «περιτύλιγμα».
Η σιωπή είναι χρυσός
Ξέρω καλά ότι νομίζεις πως είσαι «τζίνι», όμως σου έχω νέα φιλαράκι: δεν είσαι. Αν ήσουν «τζίνι», δεν θα καθόσουν τώρα να διαβάζεις τις συμβουλές μου αλλά θα έπαιζες τον κόσμο ολάκερο στα δάκτυλά -καλή ώρα σαν τον μόρτη τον πιτσιρικά που μόνταρε το Φέησμπουκ. Επειδή λοιπόν δεν είσαι διάνοια, το καλύτερο που έχεις να κάνεις τις περισσότερες φορές είναι, αντί να μιλάς, να κάθεσαι φρόνιμος και να ακούς τους άλλους.
Το λοιπόν, φρόντισε να είσαι διακριτικός, ελαφρώς μυστηριώδης και να μιλάς μόνο όταν χρειάζεται και μόνο όταν έχεις κάτι να πεις. Μην ξεχνάς ότι τα μεγαλύτερα λάθη συνήθως γίνονται από ανθρώπους που δεν έχουν προηγουμένως σκεφτεί πριν ανοίξουν το στόμα τους. Στην περίπτωσή σου, όσο λιγότερο σε ξέρει κάποιος, τόσο πιο πιθανό είναι να κρατήσει κάποια απόσταση απέναντί σου, η οποία, εν καιρώ, θα μετατραπεί σε σεβασμό.
Μην λες ψέματα
Μιλώντας από προσωπική πείρα, αν για κάθε φορά που κάποιος μ@λ@κ@κος μου άρχιζε τα «μούσια», κέρδιζα ένα ευρώ, σήμερα θα ήμουν ο πιο πλούσιος μάγκας στον ντουνιά.
Σοβαρά, δεν υπάρχει πιο σίγουρος τρόπος για να χάσεις τον σεβασμόκάποιου οριστικά και αμετάκλητα από το να αρχίσεις τα «φίδια», ειδικά αν το θέμα συζήτησης ο «απέναντι» το κατέχει καλύτερα από εσένα. Αν πρέπει ντε και καλά να μιλήσεις για κάτι που δεν σκαμπάζεις γρι, πες απλά «Δεν ξέρω». Μην υποτιμάς τη δύναμη αυτής της φράσης αφού, στην πραγματικότητα μόνο ο άντρας ο σωστός μπορεί να παραδεχτεί την άγνοιά του πάνω σε κάποιο ζήτημα.
Επιπλέον, και όσο παράξενο κι αν σου φανεί αυτό, χρησιμοποιώντας την άγνοιά σου μπορείς να μάθεις πολλά για το ποιόν του συνομιλητή σου. Βλέπεις, αν ο τυπάς με τον οποίο έχετε πιάσει το κουβεντολόι είναι σωστός και όχι κανά τσογλανάκι που γουστάρει να φέρνει τον κόσμο σε δύσκολη θέση, θα επιδιώξει να γυρίσει την κουβέντα σας σε κάποιο θέμα που ξέρει ότι γνωρίζεις καλά -άρα, και να σε βγάλει από την αμήχανη θέση στην οποία ίσως να έχεις έρθει.
Κομμένα τα χαμόγελα
Μα την Παναγία, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όποτε βλέπω κάποιον εξυπνάκια να μου χαμογελά μοστράροντάς τη μασέλα του, είναι ο Σήφης ο κροκόδειλος από τη «Λεβεντογέννα». Το πράγμα είναι απλό: Όταν στη διαπραγμάτευση που συμμετέχεις πρέπει να παρθούν σημαντικές αποφάσεις, με το να χαμογελάς σαν ηλίθιος είναι σαν να ρίχνεις κάτω την ασπίδα σου στη μάχη. Εκτός, φυσικά, και αν πουλάς οδοντόπαστες, οπότε αλλάζει το πράγμα.
Κομμένα, λοιπόν, τα χαμόγελα και οι χαρτιτωμενιές αν θέλεις να σε υπολογίζουν και αν θέλεις να περνάςτην εικόνα ενός ανθρώπου σοβαρού, που δεν εντυπωσιάζεται εύκολα και του οποίου η άποψη είναι σεβαστή και «μετράει». Να διευκρινίσω μόνο ότι μιλάμε μόνο για τη δουλειά, έτσι; Γιατί στο σπίτι, οφείλεις να χαμογελάς στη γυναίκα σου και το παιδί σου, ακόμα και αν δεν είσαι σε φάση. Το πως και το γιατί, όμως, θα στο εξηγήσω μια άλλη φορά…
Αυτοπεποίθηση και ταπεινότητα
Ένας άνθρωπος με αυτοπεποίθηση έλκει τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που μια πουτ@ν@ θα έσερνε τα φαντάρια σε κάποιο στρατόπεδο. Το αν έχεις ή όχι αυτοπεποίθηση δε, δεν κρύβεται. Το «φωνάζει» η στάση του σώματός σου, ο τρόπος που μιλάς, ο τρόπος που κινείσαι -το αν, δηλαδή, έχεις τον έλεγχο και είσαι ο κατάλληλος άνθρωπος για τη δουλειά. Για να περάσεις το μήνυμα το σωστό, λοιπόν,κοίτα τον συνομιλητή σου κατευθείαν στα μάτια όταν του μιλάς και όχι τα πατούμενά σου, όσο γουστόζικα και αν είναι αυτά.
Ακόμη, πρόσεξε και το εξής: Τα όρια μεταξύ αυτοπεποίθησης και αλαζονείας είναι πάρα πολύ λεπτά, σχεδόν αόρατα. Για να μην σε περνάνε για «ψωνάκι», φρόντισε την αυτοπεποίθησή σου να την συνοδεύεις πάντα με την απαραίτητη δόση ταπεινότητας. Για παράδειγμα, πώς ο κόουτς Μίτσελ απέδωσε την νική του «γαύρου» κόντρα στην Ατλέτικο αποκλειστικά και μόνο στους παίκτες του, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος έκανε «παπάδες» τόσο στο στήσιμο όσο και στο κοουτσάρισμα της ομάδας του; Ε, ακριβώς αυτό. Σκέψου τώρα τι εντύπωση θα είχε κάνει αν αντί να δώσει συγχαρίκια στους παίκτας του είχε πει κάτι του στιλ «την νίκη την πήρα εγώ». Με πιάνεις;
Με το «σεις» και με το «σας»
Όπως προείπα, όταν γνωρίζεις κάποιον για πρώτη φορά δεν χρειάζεται να δείχνεις τα δόντια σου σαν γαϊδούρι. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να φανείς και αγενής. Για να στο κάνω πιο λιανά, το να είσαι προσεκτικός στο τρόπο που θα παρουσιάσεις τον εαυτό σου δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχεις τρόπους.Οι καλοί τρόποι φανερώνουν φινέτσα, η οποία με τη σειρά της δείχνει ότι έχεις ποιότητα. Και ένας άνθρωπος με ποιότητα -«ανωτέρας υποστάθμης» που λένε και στο χωριό μου- θεωρείται ότι έχει και άλλα χαρακτηριστικά που αξίζουν τον σεβασμό.
Πρόσεξε όμως το εξής: Μην αφήσεις την ευγένειά σου να εκληφθεί ως αδυναμία -άλλο το ευγενικός και άλλο το «λαπάς», μην τα μπλέκεις.
«Δούλεψε» την μνήμη σου
Μια από τις συμβουλές που δίνω σε κάθε νέο μέλος της ομάδας μου είναι να εξασκήσει την μνήμη του. Βλέπεις, το να θυμάσαι ονόματα, πρόσωπα και καταστάσεις όχι μόνο μπορεί να σε γλιτώσει από μπελάδες κάποια στιγμή αλλά ενδέχεται να σε βοηθήσει κιόλας να κερδίσεις τον σεβασμό νέων συνεργατών πάνω στη δουλειά.
Η καλή μνήμη και το να θυμάσαι αποδεικνύει ότι δίνεις βάση σε αυτά που σου λένε -άρα, δημιουργείς την αίσθηση ότι νοιάζεσαι να ακούσεις την άποψη του άλλου και, ως εκ τούτου, ότι τον σέβεσαι. Επιπλέον, δείχνει ότι προσέχεις την λεπτομέρεια, ότι είσαι σε εγρήγορση και ότι γενικά, «στροφάρεις». Άρα, ότι εν τέλει αξίζεις κι εσύ τον σεβασμό.
Ξέρω καλά ότι κάποια από τα παραπάνω ίσως και να σε παιδέψουν λιγάκι μέχρι να τα βάλεις για τα καλά στη ζωή σου, όμως, πίστεψέ με, αξίζουν το όποιο ξεβόλεμα και ζόρι αν το αυτό που γυρεύεις πριν απ’ όλα είναι να αρχίσουν οι γύρω σου να σε σέβονται. Όμως, ακόμα κι αν κολλήσεις κάπου ή τα βρεις σκούρα, να θυμάσαι πάντα το εξής: Τίποτα, μα τίποτα δεν χαρίζεται στη ζωή, πολύ δε περισσότερο κάτι τόσο πολύτιμο όσο ο σεβασμός.
το κειμενο δημοσιεύτηκε στο www. gr.askmen.com/
