Αποστολή, Βενετία: Γιάννης Ζουμπουλάκης
Με την απονομή των βραβείων και την τελετή λήξης το απόγευμα του Σαββάτου 7 Σεπτεμβρίου κατεβαίνει η αυλαία της 81ης Κινηματογραφικής Μόστρα και οι εντυπώσεις που αφήνει πίσω της ως μια κινηματογραφική γιορτή είναι καλές. Σε ότι αφορά την έλευση λαμπρών αστέρων και σε αντίθεση με πέρσι που η απεργία των ηθοποιών στις ΗΠΑ υπήρξε λόγος απαγορευτικός για την παρουσία τους στο Λίντο, η φετινή διοργάνωση υπήρξε πραγματικά γενναιόδωρη.
Φέτος, οι ηθοποιοί που περπάτησαν το κόκκινο χαλί της Σάλα Γκράντε ήταν πολλοί προκαλώντας ουρλιαχτά ενθουσιασμού από τους θεατές που περίμεναν απ’ έξω εναγωνίως για μια σέλφι ή ένα αυτόγραφο. Μπραντ Πιτ και Τζορτζ Κλούνεϊ, Αντζελίνα Τζολί και Νικόλ Κίντμαν, Ντάνιελ Κρεγκ, και Εντριαν Μπρόντι, Χοακίν Φίνιξ και Lady Gaga – θαρρείς όλο το Χόλιγουντ για να μια παρέλαση που θα γράψει Ιστορία.
Σε ότι αφορά το ίδιο το κινηματογραφικό υλικό, οι ταινίες για τις οποίες οι αστέρες τους ήρθαν στο Λίντο, σε γενικές γραμμές άφησαν τον κόσμο ικανοποιημένο παρότι φέτος φάνηκε να λείπει η μεγάλη δημιουργία. Εκείνη που πολύ απλά θα έκανε την διαφορά.
Οπως συνέβη πριν από μερικά χρόνια με τον «Joker» του Τοντ Φίλιπς, ή το «Ρομα» του Αλφόνσο Κουαρόν. Η’ πέρσι με το «Poor things» του Γιώργου Λάνθιμου. Ολες αυτές οι ταινίες είχαν εκτόπισμα και από την πρώτη στιγμή που προβλήθηκαν φάνηκε ότι θα ξεχωρίσουν στα βραβεία. Και πράγματι όλες έφυγαν από το Λίντο με τον Χρυσό Λέοντα, το ανώτατο βραβείο της διοργάνωσης.
Σε ότι όμως αφορά τα φετινά βραβεία, όλες οι ταινίες έχουν πιθανότητες βράβευσης γιατί κινήθηκαν περίπου στα ίδια επίπεδα. Οι προβλέψεις είναι ούτως ή άλλως κάτι το συζητήσιμο διότι ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις πως θα κινηθεί μια κριτική επιτροπή.
Ταινίες που κατά την άποψη του υπογράφοντος του ανά χείρας κειμένου δεν θα πρέπει να λείπουν από τα βραβεία είναι η «Αpril» της Γεωργιανής Ντεα Κουλουμπεγκασβίλι που με τολμηρό τρόπο ασχολείται με το επίμαχο θέμα των αμβλώσεων, η ιταλική «Vermiglio» της Μάουρα Ντελπέρο που αναφέρεται στην ζωη μια πολύτεκνης οικογένειας την περίοδο του Β Παγκοσμίου Πολέμου σε κάποιο ορεινό χωριό της Ιταλίας αλλά και το «Harvest» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη κυρίως για την κινηματογραφική πρότασή της, ένα «guerrilla filmmaking» που προτείνει την επιστροφή στην φύση αλλά και τα αρχετυπικά υλικά του κινηματογράφου.
Στις γυναικείες ερμηνείες ενδεχομένως να γίνει μια μάχη ανάμεσα στη Νικόλ Κίντμαν (Babygirl), την Αντζελίνα Τζολί (Maria) και την Φερνάντα Τόρες (I am still here), ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τις δύο πρωταγωνίστριες της ταινιας «The room next door» του Πέδρο Αλμοδόβαρ, την Τίλντα Σουίντον και την Τζούλιαν Μουρ. Σε ότι αφορά τους άνδρες ηθοποιούς, μια καλή επιλογή θα ηταν ο Γάλλος Βενσάν Λιντόν που στην ταινία «Ο ησυχος γιός» υποδύεται έναν πατέρα που προσπαθεί να διαχειριστεί την απρόβλεπτη συμπεριφορά του νεοναζιστη γιού του.
Μια άλλη ερμηνεία που ξεχωρίσαμε ήταν του Εντριαν Μπρόντι που στην ταινία «Τhe brutalist» του Μπρέιντι Κορμπέτ παίζει έναν ταλαντούχο Ούγγρο αρχιτέκτονα, ο οποίος αγωνίζεται να βρει τον δρόμο του ως πρόσφυγας στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πρόεδρος της φετινής κριτικής επιτροπής είναι η Γαλλίδα Ιζαμπέλ Ιπέρ, μια ηθοποιός γνωστή για τις καλλιτεχνικές ανησυχίες και τους πολλαπλούς πειραματισμούς της με σκηνοθέτες από όλον τον κόσμο (έχει παίξει σχεδόν τα πάντα).
Η Ιπέρ είναι δύο φορές κάτοχος του Copa Volpi γυναικείας ερμηνείας για τις ταινίες του Κλοντ Σαμπρόλ «Η τελετή» (εξ ημισείας με την Σαντρίν Μπονέρ που παίζει στην ίδια ταινία) και «Μια υπόθεση γυναικών» (1988).
Επίσης δεν μπορείς να ξέρεις τι λόγο θα έχουν τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής ανάμεσα στα οποία αρκετοί γνωστοί σκηνοθέτες: ο Αμερικανός Τζέιμς Γκρέι, η Πολωνή Ανιέσκα Χόλαντ και ο Ιταλός Τζουζέπε Τορνατόρε.
Την εννιάδα συμπληρώνουν ο Βρετανός κινηματογραφιστής Αντριου Χέι, ο Βραζιλιάνος κινηματογραφιστής και κριτικός κινηματογράφου Κλέμπερ Μεντόσα Φίλο, ο Μαυριτανός σκηνοθέτης Αμπντεραχμάν Σισακό, η Γερμανιδα κινηματογραφιστρια Τζούλια Φον Χάινς και η Κινέζα ηθοποιός Ζανγκ Ζιγί.
ΠΗΓΗ:tovima.gr