Το μεγάλο λάθος της Χαμάς που έγινε μπούμερανγκ για το Ιράν

Τι δεν υπολόγισε σωστά με αποτέλεσμα η «ασπίδα» της Τεχεράνης να έχει μετατραπεί σε βάρος

 Η Γάζα είναι κατεστραμμένη. Η Χαμάς είναι τσακισμένη. Η Χεζμπολάχ έχει χάσει τον ηγέτη της, τη στρατιωτική της διοίκηση και τη φήμη της για την ικανότητά της, και το κυριότερο, το Ιράν αισθάνεται ευάλωτο.

Οι εξελίξεις δεν πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο του επικεφαλής της Χαμάς, Γιαχία Σινουάρ, όταν εξαπέλυε την μοιραία επίθεση κατά του Ισραήλ, στις 7 Οκτωβρίου του 1023.

Η χειρότερη σφαγή στην ιστορία του Ισραήλ οδήγησε στον πιο θανατηφόρο πόλεμο στην ιστορία των Παλαιστινίων, στις πρώτες άμεσες επιθέσεις του Ιράν κατά του Ισραήλ, ακόμη και στην πρώτη φορά, που πύραυλοι αναχαιτίστηκαν στο διάστημα.

Ο Σινουάρ δεν ρώτησε, ο Νασράλα αναγκάστηκε

Αρχικά, ο ηγέτης της Χεζμπολάχ  Χασάν Νασράλα δεν ήταν πρόθυμος να ξεκινήσει πόλεμο με το Ισραήλ. Ο Σινουάρ  είχε αρνηθεί να συμβουλευτεί τους συμμάχους του προτού οι άνδρες του επιτεθούν στο Ισραήλ  Αλλά  η ρητορική του δεν του άφηνε και πολλές επιλογές. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, αυτή η απόφαση θα του κόστιζε τη ζωή του.

Η δολοφονία του στις 27 Σεπτεμβρίου ήταν ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα μιας σημαδιακής χρονιάς.

Αν η Χαμάς δεν προχωρούσε, δε σημαίνει ότι η περιοχή θα βρισκόταν σε ειρήνη – αλλά η συγκεκριμένη αλληλουχία γεγονότων θα ήταν αδιανόητη, αναφέρει ο Economist. Ο  Σινουάρ ήθελε έναν κατακλυσμιαίο πόλεμο που θα αναδιαμόρφωνε τη Μέση Ανατολή και τον πέτυχε.

Ο Αραβικός κόσμος γύρισε την πλάτη

Δεν υπήρξε σχεδόν καμία  διαμαρτυρία στον αραβικό κόσμο. Κανένα καθεστώς δεν έπεσε, δεν αμφιταλαντεύτηκε ή έκοψε τους δεσμούς με το Ισραήλ. Ακόμη και οι οικονομικές συνέπειες ήταν περιορισμένες. Η τιμή του αργού πετρελαίου τύπου Brent είναι 10 δολάρια χαμηλότερη από ό,τι ήταν την ημέρα πριν η Χαμάς επιτεθεί στο Ισραήλ.

Ο Σινουάρ πήγε στον πόλεμο με δύο υποθέσεις: ότι θα απολάμβανε την υποστήριξη ενός ισχυρού και ενωμένου «άξονα αντίστασης» και ότι η συμπεριφορά του Ισραήλ θα κινητοποιούσε την περιοχή. Αυτές τις πεποιθήσεις συμμερίζονταν πολλοί Άραβες, Ισραηλινοί και Δυτικοί αξιωματούχοι.

Δεν ήθελαν να «πολεμήσουν» για την Γαζα

Οι διασταγμοί του Νασράλα, έγκειτο στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των Λιβανέζων, συμπεριλαμβανομένου περίπου του 50% των σιιτών ψηφοφόρων του, αντιτάχθηκε στο να πάει σε πόλεμο για να υποστηρίξει τη Γάζα.

Ο Νασράλα αρκέστηκε σε ένα ημίμετρο, μια εκστρατεία πυραύλων μικρού βεληνεκούς που ανάγκασε το Ισραήλ να εκκενώσει ένα τμήμα του Βορρά,, αλλά απέτυχε να σταματήσει ή ακόμα και να επιβραδύνει τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα. Δεν ήταν η πλήρης υποστήριξη που περίμενε ο Σινουάρ.

Το Ιράν ήθελε την Χεζμπολάχ για δική του υπεράσπιση

Ούτε οι Ιρανοί προστάτες του ήταν ενθουσιώδεις. Το οπλοστάσιο της Χιζμπολάχ έπρεπε να διατηρηθεί ως ασπίδα τους απέναντι σε ενδεχόμενη ισραηλινή επίθεση- δεν ήθελαν να θέσουν σε κίνδυνο αυτό το οπλοστάσιο προκειμένου να προστατεύσουν τη Χαμάς.

Όταν οι αξιωματούχοι της Χαμάς συνάντησαν τους Ιρανούς χορηγούς τους τις εβδομάδες μετά την 7η Οκτωβρίου, παραπονέθηκαν για την έλλειψη βοήθειας

Οι Χουθι απλώς δεν μπορούσαν

Οι Χούθι στην Υεμένη ήταν πιο πρόθυμοι να συμμετάσχουν στον αγώνα, αλλά είχαν τον δικό τους περιορισμό: την απόσταση.
Μπορούν να πλήξουν απευθείας το Ισραήλ μόνο με ένα μικρό απόθεμα πυραύλων και αργοκίνητα μη επανδρωμένα αεροσκάφη με εμβέλεια 2.000 χιλιομέτρων. Αυτά σε καποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνουν θανατηφόρα. Αλλά δεν είναι αρκετά για να επηρεάσουν την πορεία ενός πολέμου.

Σιγή ιχθύος από τον Άσαντ

Στη γειτονική Συρία, ο Μπασάρ αλ Άσαντ  κράτησε σιγή ιχθύος τον περασμένο μήνα, καθώς το Ισραήλ σφυροκόπησε την Χεζμπολάχ. Χρειάστηκε να περάσουν δύο ημέρες μετά τη δολοφονία του Νασράλα για να εκδώσει ένα χλιαρό συλλυπητήριο.

Το Ιράν και οι πληρεξούσιοι του έπεσαν θύματα της δικής τους εκστρατείας. Παρά τα λόγια για ενότητα, ο «άξονας της αντίστασης» είναι ένα δίκτυο ανομοιογενών πολιτοφυλακών. Ο χρόνος που πέρασε έδειξε ότι δεν μοιράζονται τα ίδια συμφέροντα και ότι πολλοί από αυτούς έχουν περιορισμένη δυνατότητα να δουλέψουν σε αποτυχημένα ή αποτυχημένα κράτη.

Αυτό φέρνει το Ιράν σε δυσάρεστη θέση. Οι  «πληρεξούσιοι» προορίζονταν να πολεμήσουν για λογαριασμό του – επιτρέποντας στο Ιράν να μείνει μακριά από την άμεση σύγκρουση με το Ισραήλ. Ωστόσο, τώρα η Ισλαμική Δημοκρατία αισθάνεται υποχρεωμένη να εκτοξεύσει βαλλιστικούς πυραύλους στο Ισραήλ για να εκδικηθεί τις επιθέσεις εναντίον αυτών των πληρεξούσιων, ένα βήμα που σίγουρα θα προκαλέσει ισραηλινά αντίποινα.

Η ασπίδα της Τεχεράνης πλέον έχει μετατραπεί σε βάρος.

naftemporiki.gr